Over mij
Mijn naam is Hille Takken. Ik leer maatschappelijk betrokken mensen effectiever schrijven, voor meer impact en meer schrijfplezier. Velen van hen zijn inhoudelijk hoog geschoold, maar laten kansen liggen om hun lezers aan een plan, een project of een organisatie te verbinden. Ik leer hen slimme schrijf- en communicatietechnieken, waar schrijvers en lezers blij van worden.
Dat doe ik, omdat ik hou van schrijven. Het liefst schrijf ik verhalen die inspireren, over mensen die goed voor de wereld zorgen: sociale ondernemers, pleegouders of andere maatschappelijk bevlogen mensen. Ik vraag hen waaruit ze kracht putten en laat zien hoe zij hun leven meer betekenis geven door te doen wat ze doen. Mijn stukken raken mijn lezers, zo laten zij me vaak weten. En dat geeft een kick!
Wil je een indruk krijgen van wat ik zoal geschreven heb, en voor welke media? Bekijk dan mijn portfolio dat journa.com voor mij bijhoudt. Ik ben vooral heel goed in het schrijven van ontroerende levensverhalen. Het meest trots ben ik op een stuk dat ik schreef voor NRC Handelsblad over de adoptie van 7 kinderen tegelijk, allemaal broers en zussen van elkaar: Oke, we hebben veel was
Ik ben opgeleid als journalist en schrijf voor NRC Handelsblad, Oneworld en diverse magazines. Daarnaast heb ik veel ervaring opgedaan als communicatiedeskundige bij ideële organisaties. Daar kreeg ik van veel verschillende mensen complimenten over mijn schrijftips; van politicologen en theologen die neigen naar preken, tot wetenschappers die te precies formuleren. Een voedingsdeskundige zei: "jij schrijft wat ik bedoel te zeggen. Leer mij hoe je dat doet."
Zo kwam ik op een idee: ik word schrijfcoach en schrijfdocent. Ik richt mijn training in de eerste plaats op de non-profitsector, omdat ook ik graag wil bijdragen aan een mooiere wereld. En omdat ik dan interessante stukken onder handen krijg 😉
Ik neem in mijn training ook een les op over het beïnvloeden van gedrag, puur omdat me dat interesseert en ik veel daarover lees. Dat we met zijn allen onze aarde bevuilen, dat weten we al decennia lang. Maar gedragsveranderingen zijn zelden het resultaat van kennis alleen. Wat werkt wel? En hoe kun je beïnvloedingstechnieken maatschappelijk verantwoord inzetten?
Ook buiten het werk om probeer ik zo duurzaam mogelijk te leven. Mijn kinderen leg ik uit dat ze niet gelukkiger worden van steeds meer hebben. Mijn oudste zoon is inmiddels 15. Mijn man en ik hebben hem -na een reeks miskramen- geadopteerd uit de Verenigde Staten, toen hij 5 weken oud was. Kort daarna werden er uit mijn buik alsnog een meisje en nog een jongen geboren. Het is een mooi gezin, dat veel van ons vraagt en ons leven onmiskenbaar enorm verrijkt.
Leer inspirerend schrijven!
